De maxillofaciale prothetiek richt zich op de zorg voor patiënten met een aangeboren of verworven afwijking. Voorbeelden van aangeboren afwijkingen zijn een schisis ('hazenlip') of het niet aangelegd zijn van tanden en/of kiezen (hypodontie). Voorbeelden van verworven afwijkingen zijn trauma’s van het aangezicht en hoofd-hals tumoren. De mondzorg kan daarbij variëren van het maken van kronen op tandwortel implantaten bij hypodontie, tot de begeleiding van patiënten met een droge mond na bestraling of het maken van een speciale prothesen voor defecten van de kaak of het aangezicht.
Zowel patiënten met aangeboren als verworven afwijkingen worden vaak behandeld door tandartsen maxillofaciale prothetiek in samenwerking met andere zorgverleners, zoals MKA-chirurgen, orthodontisten en mondhygiënisten. Behalve met andere tandheelkundige zorgverleners werkt de tandarts maxillofaciale prothetiek ook regelmatig samen met niet tandheelkundige zorgverleners zoals KNO-artsen, psychologen en/of fysiotherapeuten. De tandarts maxillofaciale prothetiek werkt in een centrum voor bijzondere tandheelkunde en is meestal verbonden aan een ziekenhuis.